Gereformeerd zijn in Limburg is een dynamisch gebeuren. Door de roerige tijden die onze provincie in de laatste 4 eeuwen doormaakte ging het ook met de geformeerde kerk op en neer.
Zo’n 10 jaar na de Reformatie in 1517, toen Luther zijn beroemde 95 stellingen in de slotkapel van Wittenberg openbaar maakte, wordt Jan van den Bosch, een speldenmaker, in Maastricht gevangen genomen wegens het in bezit hebben van verboden religieuze (Lutherse) boekwerken.

Maar ook de leer van Calvijn vindt hier gehoor. In 1566 is er een verzoek van "de algemene Christelijke vergadering der stad Maastricht" om toewijzing van een vergaderruimte. Na afwijzing van dit verzoek wordt een jaar later de huidige Matthiaskerk in de Boschstraat met geweld als vergaderruimte in bezit genomen.

In de jaren die volgen breidt de calvinistische godsdienst zich onder vreedzamere omstandigheden steeds uit. In 1616 wordt een calvinistische predikant ds. L. Latomus benoemd, die in Geleen werkzaam is. In 1661, 13 jaar na het einde van de Tachtigjarige oorlog, komt het tot een classis Maastricht met 19 dienstdoende predikanten. Maastricht wordt een calvinistisch centrum met kerkdiensten in de St. Janskerk (drie maal per zondag) en de reeds genoemde Matthiaskerk (twee maal per zondag).

De Franse revolutie mist zijn uitwerking ook in Limburg niet. Na de Franse overheersing van 1794 tot 1814 volgt een diepe geestelijke inzinking.

In 1816 wordt door koning Willem I de Nederlandse Hervormde kerk gesticht. In de noordelijke delen van ons land stuit dit op heftig verzet en na grote strijd leidt dit tot Afscheiding en Doleantie. Deze reformaties werken echter niet door in Limburg dat voornamelijk op België is georiënteerd. Daardoor is er in de provincie Limburg lange tijd geen enkele gereformeerde kerk te vinden.

Tot 1911, want in dat jaar wordt als gevolg van evangelisatiearbeid vanuit Noord-Brabant, in Venlo voor het eerst een gereformeerde kerk geïnstitueerd, de eerste in de provincie Limburg. In hetzelfde jaar wordt ds. H. Dekker bevestigd als eerste predikant van Venlo. Vanuit Venlo wordt geheel Limburg, ook het zuidelijkste deel door ds. Dekker bearbeid.

Opkomst mijnindustrie

Foto: www.demijnen.nl
Mede door de opkomst van de mijnindustrie is het dan mogelijk om in 1915 een kerk in Heerlen te institueren. Door de sterke groei, vooral ook door de aantrekkingskracht van de mijnarbeid op mensen in het noorden van ons land, komt het op 19 oktober 1919 tot instituering van een gereformeerde kerk in Treebeek.
Ds. G. Pontier, predikant te Heerlen wordt consulent van de kerk in Treebeek. Na een kerk in Treebeek volgen nog kerken in Maastricht (6 november 1919), Roermond (3 december 1920) en Geleen (21 februari 1930). In het totaal zijn er dan 6 gereformeerde kerken in Limburg.
Op 13 maart 1921 doet ds. A. Terpstra zijn intrede als eerste predikant van Treebeek, na bevestigd te zijn door ds. Pontier van Heerlen. Ds. Terpstra wordt in 1932 opgevolgd door ds. H. Bouma die tot 1946 predikant van Treebeek is geweest. Gedurende de ambtsperiode van ds. Bouma wordt in 1943 ds. W.G. Visser aangesteld als hulpprediker. Op 16 januari 1944 wordt ds. Visser bevestigd als predikant.

De vrijmaking

Datzelfde jaar 1944 zal een jaar worden van ingrijpende veranderingen. De Generale Synode legt bindingen op met betrekking tot de leer over de doop. Velen in dit land kunnen hier niet mee instemmen, wat, na schorsing en afzetting van Prof. K. Schilder, leidt tot vrijmaking. Ook de kerkenraad van Treebeek stelt zich achter de synode uitspraken, echter met uitzondering van één met name genoemd kerkenraadslid: ds. Visser
Wanneer ds. Visser op 13 augustus 1944 de doop aanvraagt voor zijn dochtertje, verklaart hij de doopvragen wel met ja te kunnen beantwoorden, maar met betrekking tot de tweede doopvraag het voorbehoud te moeten maken niet in te kunnen stemmen met de leer der "onderstelde wedergeboorte." De doop gaat op die zondag niet door.
De gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Ds. Visser wordt geschorst. Een aantal gemeenteleden kan ook niet instemmen met de synode-uitspraken en is het niet eens met de gang van zaken binnen de kerk. Er wordt afzonderlijk vergaderd. Nieuwe ambtsdragers worden gekozen. In de dienst van 12 november 1944 worden zij bevestigd in hun ambt. Diezelfde zondag wordt het dochtertje van ds. Visser ten doop gehouden.
Ook in Treebeek is de vrijmaking een feit. Maar de kerk van Treebeek is gedecimeerd. Moeilijke tijden breken aan, waarbij met name het vinden van vergaderruimte vaak grote problemen met zich meebrengt. Vergaderd wordt in gebouwen van het staatsmijncomplex, het Hervormde Jeugdhuis en de Hervormde School. Gelukkig kan in 1945 beslag worden gelegd op het kerkgebouw op de Kruisberg. Dit gebouw is in de oorlogsjaren een bezit van de "Deutsche Evangelische Gemeinde", maar wordt na de oorlog in beslag genomen en kan dan vervolgens worden gekocht van de Ned. Staat.

De erediensten kunnen weer worden gehouden in een eigen kerkgebouw. Wat Limburg betreft, alleen in Maastricht komt het ook tot een vrijmaking, zodat er vanaf dit moment in Limburg slechts twee gereformeerde kerken zijn overgebleven. Weliswaar worden er door de kerk van Brunssum ook diensten belegd in Roermond en Venlo, maar in 1967 wordt hiermee gestaakt, omdat dan ook de laatste vrijgemaakt-gereformeerden uit deze plaatsen zijn vertrokken.

Ds. Visser blijft Treebeek dienen tot 21 augustus 1946 en wordt opgevolgd door ds. J. Zwart, die tot 12 februari 1950 predikant is in Treebeek. Na ds. Zwart wordt ds. K.J. Dijkema beroepen en op 9 september 1951 in zijn ambt bevestigd. Groot is de verslagenheid in de gemeente als op maandag 23 februari 1959 bericht wordt ontvangen dat ds. Dijkema bij een verkeersongeval om het leven is gekomen. Het werk wordt wel onderbroken maar niet afgebroken. Op 1 november 1959 wordt ds. I. van Til bevestigd in het ambt van herder en leraar, welk ambt hij tot 11 september 1966 zal vervullen.

Naamsverandering

In deze tijd verandert ook de plaatsaanduiding van de kerk. Treebeek is inmiddels gaan behoren tot de burgerlijke gemeente Brunssum. De naam "Gereformeerde kerk van Treebeek" leidt soms tot misverstanden, zodat besloten wordt over te gaan tot de naam "Gereformeerde kerk van Brunssum- Treebeek."

In de vacante periode na ds. van Til zijn er opnieuw ontwikkelingen in het kerkelijk gebeuren die zorgen baren. In het zuiden zijn het de perikelen rond het verschijnen van het boek "Sterven en dan" van ds. B. Telder van Breda. Het uiteindelijke gevolg is een splitsing in de classis Noord-Brabant-Limburg.
Met ontwikkelingen elders in het land komt het tot een landelijke scheiding: het ontstaan van de Nederlands-Gereformeerde kerken. De Generale Synode doet uitspraken over de problemen die zijn ontstaan, waarbij Brunssum-Treebeek zich achter deze uitspraken schaart, in tegenstelling tot de kerk van Maastricht.

Eén vrijgemaakt Gereformeerde Kerk

Maastricht verenigt zich met de Nederlands-Gereformeerde kerken, waardoor het aantal vrijgemaakt-Gereformeerde kerken in Limburg in 1968 is gereduceerd tot één. In deze periode wordt ds. J. Douma beroepen in Brunssum-Treebeek en op 23 april 1968 in zijn ambt bevestigd. Na een benoeming tot hoogleraar per 1 februari 1970 aan de Theologische Hogeschool, verlaat ds. Douma Brunssum in september 1970.
De volgende predikant, ds. K. Verlind, net terug van het zendingsveld in Zuid-Afrika, wordt 1 januari 1971 predikant van Brunssum-Treebeek om de gemeente 20 december 1973 weer als zendeling, maar nu in Suriname, te verlaten.
De volgende predikant die Brunssum-Treebeek rijk is geweest is ds. H.J.J. Feenstra die de gemeente gediend heeft van 1 juni 1975 tot 1 september 1979.
Vanaf 17 mei 1981 tot 1 februari 1987 is ds. A.O. Reitsema predikant van de gemeente

Nieuw missionair elan

Na zo’n 10 jaar na de enige vrijgemaakt-gereformeerde gemeente in Limburg te zijn geweest ontstaat er nieuw missionair elan. Nadat in 1978 er door de kerk van Brunssum-Treebeek weer diensten worden belegd in Roermond, wordt vanaf 1985 de missie zelfs verbreed tot heel Noord-Limburg en Oost-Brabant. Samen met de vrijgemaakt-gereformeerde gemeenten van Nijmegen, ’s Hertogenbosch en Eindhoven wordt de commissie GEA (gereformeerde evangelisatie- arbeid) gevormd, met het doel te komen tot het beroepen van een evangelisatiepredikant.
Vanwege het feit dat in het betreffende gebied Venlo centraal ligt en er inmiddels veel gemeenteleden van Brunssum-Treebeek wonen, wordt het wenselijk geacht om voortaan kerkdiensten in Venlo te houden. Op 8 maart 1987 wordt de eerste dienst in Venlo gehouden; de diensten in Roermond komen hiermee te vervallen.
Eind 1989 wordt besloten om de structuur van het samenwerkingsverband GEA te wijzigen. De belangrijkste wijziging is dat de kerk van Brunssum-Treebeek de eindverantwoordelijkheid voor het evangelisatiewerk in Venlo krijgt. Verder zullen de kerkleden in Venlo en omgeving onder de ambtelijke zorg van de evangelisatiepredikant vallen. De oude commissie GEA zal voorlopig nog blijven bestaan voor de regeling van de financiën.

Predikant in Venlo

In september 1990 geeft de HERE grote vreugde door de komst van ds. H. Drost naar Venlo. De dag van zijn bevestiging, 7 september 1990, is een historische dag: er is sinds lange tijd weer een vrijgemaakt-gereformeerd predikant in Venlo. Sinds 1 januari 1991 worden er in Venlo elke zondag twee kerkdiensten gehouden.

Start kerkdiensten in Maastricht

Aan het einde van de 80'er jaren ontstaat ook in Maastricht een bijzondere situatie. Vanwege de universiteit in deze stad komen er steeds meer studenten wonen. Hun aantal wordt gaandeweg zo groot dat zij naast de beschikbare auto's een busje moeten huren om de kerkdiensten in Brunssum te kunnen bijwonen. In 1993 wordt begonnen met wijkopbouw activiteiten.
Vanaf zondag 10 september 1995 wordt er iedere zondagmorgen een kerkdienst in Maastricht belegd. Later volgt ook de middagdienst. Ook op andere terreinen geeft de HERE groei. Een aantal gezinnen vestigt zich in Maastricht, waardoor er meer continuïteit in het gemeentewerk ontstaat. Maastricht kan bovendien zelf zorgen voor voldoende ambtsdragers. De komende tijd blijft Maastricht als wijkgemeente verbonden met de kerk van Brunssum, maar in 1997 worden plannen ontwikkeld om ook een predikant te beroepen.
In 1999 komt er landelijke steun voor het instellen van een predikantsplaats in Maastricht. Ds. J. Glas uit Almelo wordt beroepen vanwege zijn missionaire ervaring op Curaçao. In de maand juni van 2001 wordt hij bevestigd als predikant van Brunssum, voor de wijk Maastricht.

Venlo zelfsstandig

In Venlo wordt een fase van gemeente-opbouw afgesloten. Op 7 november 1997 vieren we met de omringende gemeenten de instituering van een tweede vrijgemaakt-gereformeerde gemeente in Venlo. Na deze verzelfstandiging wordt ook de periode "Drost" afgesloten. In het voorjaar neemt ds. Drost een beroep aan naar Haren. Op 12 juli 1998 neemt hij afscheid van de gemeenten in Venlo en Brunssum.
Op 28 augustus 1999 doet ds. J.A. Roose intrede in de kerk van Venlo. Voor Brunssum betekent dit ook een nieuw gezicht op de preekstoel. De gewoonte om van preekplek te wisselen en zo in heel Limburg samen te werken, wordt in stand gehouden. In Limburg heerst verdriet, als ds. Roose in november 2000 zijn ambt neerlegt en ontheffing krijgt van kerkenraad en classis. Het werk in Venlo komt hierdoor in een moeilijke periode terecht. Maar gelukkig komt er weer snel een nieuwe predikant in de persoon van ds. J. Schelling die in mei 2001 te Venlo bevestigd wordt. Reeds in maart 2001 spreken ds. Schelling, ds. Glas en ds. Smit met een aantal ouderlingen uit de respectievelijke wijken over samenwerking in Limburg, d.m.v. preekcirculatie, maar ook d.m.v. gezamenlijke retraite van de kerkenraden, gezamenlijke voorbereiding catechese voor belijdende leden en evangelisatietraining.

Predikanten in Brunssum

Ondertussen staat de geschiedenis in Brunssum niet stil. De in 1989 naar Limburg gekomen predikant ds. K.P.A.Moedt neemt op 27 augustus 1995 afscheid en vertrekt naar .het Groninger land (Zuidhorn). Het beroepingswerk verloopt voorspoedig. Op 4 februari 1996 doet ds. J.H.Smit intrede, als predikant voor de wijken Brunssum en Maastricht.

De Opstandingskerk

In 1999 verlaat de gemeente het ‘witte kerkje’ op de Kruisberg. In de jaren tachtig en negentig is de gemeente zo gegroeid, dat de kerk op de Kruisberg vaak te vol zit. Bij bijzondere diensten loopt de kerkzaal zelfs over. Het is niet verantwoord om hier nog diensten te beleggen en uitbreidingsmogelijkheden ontbreken. Na een periode van vijftig jaar verhuist de gemeente naar de synodaal Gereformeerde kerk van Treebeek. Door het ‘Samen op weg’-proces staat dit gebouw te koop. Na een eerste opknapbeurt neemt de gemeente het gebouw op 7 februari 1999 in gebruik, onder de naam ‘Opstandingskerk’. Het voordeel van dit gebouw is de flexibiliteit in de ruimte. Door het bijplaatsen van stoelen kunnen de pieken in het kerkbezoek goed opgevangen worden. Ook is er nu meer armslag bij het organiseren van bijzondere diensten. Middels een landelijke financiële actie en extra inzet vanuit de gemeente wordt een grote verbouwingsoperatie voorbereid. De respons is bemoedigend. In 2001 zijn de keuken en de soos gerenoveerd terwijl in 2002 het podium en de kerkzaal voor een vernieuwing aan de beurt zijn.

Maatschappelijke ontwikkelingen

Met een fris nieuw innerlijk richten we de blik ook hier naar buiten. We verdelen de kerk in 4 wijken die kern kunnen zijn van onze directe leefwereld. De gedachte achter het werken in wijken is dat alle gemeenteleden door de Geest 'begaafd' zijn en die gaven voor opbouw en uitbouw kunnen inzetten.
Ook de maatschappelijk ontwikkelingen gaan niet aan de gemeente van Brunssum voorbij. Een voorbeeld daarvan is de opvang van asielzoekers. Omdat Limburg veel centra kent, is dit een omvattende taak. Gelukkig zijn er broeders en zusters die zich inzetten om ook met onze gasten het evangelie te delen. Verder probeert de gemeente te werken aan een goede verstandhouding met zorgvoorzieningen in de omgeving. De predikant gaat voor in samenkomsten in de Kruisberg en de Schutse en later de Emmastaete.

Maastricht zelfstandig

In juni 2003 nemen we afscheid van ds. J.H. Smit. Hij heeft een beroep naar de GKV van Nijkerk aangenomen. Onder de zegen van de Here maakt de wijk Maastricht een groei door. De wijkgemeente begint steeds meer zelfstandig te draaien en begin 2003 worden er concrete plannen gemaakt voor de verzelfstandiging van de wijk zodat er in Maastricht een zelfstandige gemeente zal ontstaan. Het voorstel wordt in september 2003 door de classis goedgekeurd, waarna het traject tot instituering definitief is gemaakt. De instituering van de kerk in Maastricht is op 12 juni 2004 een feit geworden. Daarmee is het aantal vrijgemaakt –gereformeerde gemeenten op 3 gekomen.

Jong en oud

Op 7 mei 2004 is ds. Oldenhuis in zijn ambt bevestigd. Een belangrijke taak van ds. Oldenhuis is om mede sturing te geven aan een nieuw beleid voor de jeugd. Het seizoen voor 2004/2005 heeft als jaarthema “Jong en Oud, dicht bij God”. Samen met een commissie gaat ds. Oldenhuis van start met het maken van nieuw jeugdbeleid. Een van de stappen is het laten enquêteren van alle jongeren in de leeftijd van 12-25 jaar. Belangrijke uitkomst van deze enquête is dat jongeren voorbeeldfiguren zoeken in de gemeente en de kerkdienst een belangrijk moment vinden van contact tussen ouderen en jongeren. Een andere concrete uitkomst van het traject ‘jong zijn’ is dat er een nieuw leerplan aan de gemeente wordt gepresenteerd en daadwerkelijk wordt ingevoerd, waarin voor de leeftijd 15-18 catechisatie en jeugdvereniging zijn geïntegreerd onder de naam catechese plus. Vanaf dit moment worden ook steeds meer gemeenteleden betrokken bij het geven van catechisatie.
Ook in het seizoen 2005-2006 wordt verder voortgebouwd op het jaarthema ‘jong en oud, dichtbij God’ maar nu onder de naam ‘elke dag met God’. In de hectiek van het bestaan blijkt het moeilijk maar evenzeer noodzakelijk om in huwelijk en gezin de band met God te onderhouden en actief invulling te geven.

Kerk zijn in Limburg is boeiend en spannend

In de jaren 2004-2006 heeft de gemeente bewust ingezet op groei in de diepte (n.a.v. Joh 15, 1-6) in plaats van groei in de breedte. Maar dit betekent niet dat het missionaire werk geheel tot stilstand komt. Als gemeente mogen we ons rijk gezegend weten met de blijvend gestage toeloop van gasten naar kerkdiensten en activiteiten. In veel gevallen leidt dit tot verdieping van geloof en daadwerkelijke toetreding via doop en/of belijdenis.
Maar dit alles brengt ook vragen met zich mee. Wat voor kerk willen wij zijn in Limburg? Wat verbindt ons ten diepste? Welke boodschap willen we uitdragen? De kerkenraad bezint zich hier blijvend op en stelt voor het jaar 2006-2007 als jaarthema vast ‘levend lichaam’. We willen een kerk zijn waarin Jezus Christus en zijn genade centraal staat en waarin mensen worden uitgenodigd voor en betrokken zijn bij het samen loven en eren van God in heel het leven. We besluiten om de liturgie in de middagdiensten meer te variëren door een keer per maand de dienst een speciaal accent te geven (bv. gebed, jongeren, zang).

Groeien als diaconale gemeente

Ook in het jaar 2007-2008 gaan we door met het jaarthema ‘levend lichaam’.
Om inzicht te krijgen welke kanten van het gemeenteleven versterking nodig hebben, maken we gebruik van de zogenaamde ‘Gemeentespiegel’, een door Deputaten Toerusting Evangeliserende Gemeente ontwikkelde methode om als gemeente je sterke en zwakke kanten te ontdekken. Als positieve punten worden genoemd dat we als gemeente graag willen leven uit Gods woord en in staat zijn om gasten en nieuwkomers zich welkom te laten voelen. Als te ontwikkelen aandachtsgebied komt uit de gemeentespiegel naar voren de maatschappelijke betrokkenheid van de gemeente en de aandacht voor de directe omgeving.
Dit brengt de kerkenraad samen met de gemeente ertoe om in de seizoenen 2008-2010 geleid door de Bijbel te willen groeien als diaconale gemeente. Als levend lichaam van Jezus Christus willen we graag net als Hij dienstbaar aanwezig zijn in de samenleving. Onder impulsen van de diakenen bezint de gemeente zich aan de hand van preken en Bijbelstudie op wijkbijeenkomsten en gemeentevergaderingen op concrete diaconale activiteiten in de buurt. Halverwege 2009 gaat op een steenworp afstand van de Opstandingskerk het Barbarahoes open – een huis voor dementerende ouderen. Hulp van gemeenteleden wordt zeer op prijs gesteld en ook opgepakt. Daarnaast wordt een zo groot mogelijk aantal gemeenteleden gemobiliseerd tot deelname aan de Make A Difference Day (later Nederland Doet) – een dag om als vrijwilliger je handen uit de mouwen te steken voor je hulpbehoevende medemens.

In het seizoen 2009-2010 is het jaarthema: “Bewogen in beweging – wat ons drijft is de liefde van Christus”. We worden in beweging gezet door Christus’ liefde voor mensen. Het is het verlangen van de gemeente om anderen in die liefde te laten delen.
Het jaarthema in het jaar 2010-2011 het dan ook “Groeien in betrokkenheid”, zowel op elkaar als op de wereld’. Met gebruikmaking van het boek ‘Feest van genade’ zetten we eerst in op het met elkaar delen van de kern van ons geloof. In het jaar 2011-2012 gebruiken we het boek ‘Thuis in Gods huis’ om die kern van het geloof ook te laten doorwerken in de dagelijkse praktijk van het gemeente zijn.

Kerk zijn voor Limburg

Aan het einde van dit seizoen kondigt zich een nieuwe wisseling van de wacht aan. Na ruim 8 jaar (een record voor onze gemeente!) vertrekt eind augustus 2012 ds. Oldenhuis naar Bergschenhoek. Als gemeente gaan we niet bij de pakken neerzitten maar pakken we de uitdaging op om eigentijdse kerk te blijven. We beseffen dat de jeugd niet vanzelf bij de kerk blijft en dat ook het kerk zijn in Limburg als zodanig niet vanzelf spreekt. Omdat er in 2014 een einde lijkt te komen aan de landelijke steun voor Maastricht en Venlo zoeken we elkaar als gemeenten in het zuiden weer op om nieuwe wegen in te slaan. Kerk zijn voor de jeugd van het heden helpt ons om ook na te denken over de vraag hoe we kerk zijn voor het Limburg van de toekomst.

En dat denken is niet alleen een verantwoordelijkheid van de kerkenraad. In een drietal gemeente brede bijeenkomsten spreken we als gemeente, jong en oud, na hoe we daar allemaal een rol in spelen. Gelukkig zijn we daarbij inmiddels weer verzekerd van de steun van een eigen predikant. Op 16 juni 2013 wordt br. Wilmer Blijdorp bevestigd in het ambt van predikant.

Ontwikkelingen

In zijn eerste jaar in Brunssum maakt ds. Blijdorp nader kennis met de gemeente. Bijzonder aandacht heeft hij daarbij voor de jongeren. Dit ook vanwege de vraag hoe het jeugdwerk in deze tijd het beste vorm kan krijgen.
Het jaarthema voor het seizoen 2013-2014 is ‘Ik verlang naar God!? En jij?’ De themapreken worden besproken in groepen van zo’n 8 personen waarin jong en oud is vertegenwoordigd. Deze vorm bevalt goed en wordt ook in het seizoen 2014-2015 voortgezet. Het jaarthema is dan ‘Melk en honing – groeien en bloeien door Gods woorden’. In de prekenserie wordt de Bijbel geschetst als een toneelstuk in zes bedrijven. Een toneelstuk waarbij wij geen toeschouwer zijn maar waarin wij zelf op het toneel staan en meespelen in het vijfde bedrijf. En dat we alleen kunnen meespelen als we het script kennen.
In het seizoen 2015-2016 wordt er volop aandacht besteedt aan gemeente-zijn in de wijken. Onder het thema waar twee of drie vergaderd zijn... staan we stil bij de manieren waarop we ons samenleven in de wijken vorm kunnen geven. Vier pijlers staan daarin centraal: 1) vreugde en verdriet met elkaar delen, 2) met en voor elkaar bidden, 3) voor elkaar zorgen, 4) samen leven bij een open Bijbel. Dit wordt ook in de wijken besproken en alle wijken ontwikkelen zich hierin. Elke wijk op zijn eigen manier en tempo.
In het seizoen 2016-2017 wordt het jaarthema iets anders aangepakt: niet meer verschillende jaarthema-diensten door het jaar heen, maar een blok van zes weken rondom het thema Vooral de liefde. Daarin staan relaties en seksualiteit centraal. Net als in eerdere jaren wordt weer met gespreksgroepen gewerkt. Ook is voor iedereen het boekje Vooral de liefde beschikbaar.
Ook in het daaropvolgende seizoen is het jaarthema ingericht als een gemeenteproject. Dit keer een periode van 5 weken, want carnaval valt wel erg vroeg in 2018. De titel van het project is: ‘de hoop die in ons leeft; Jezus volgen in een verwarrende tijd.’ Tijdens het project staat de eerste brief van Petrus centraal en bezint de gemeente zich op haar vreemdeling en priester zijn. Met name het priesterschap wordt uitgewerkt: we mogen God vertegenwoordigen bij mensen en mensen vertegenwoordigen bij God.
Nog in de zomer van 2018 wordt er ook een start gemaakt met een volgend gemeenteproject voor begin 2019. Met de jongbelijdende leden wordt namelijk een dag lang nagedacht over de betekenis en kwaliteit van ons kerk-zijn. De jong-belijdende leden gaan vanuit die bezinningsdag aan de slag met een gemeenteproject waarin zij hun eigen ideeën en verlangens rondom kerk zijn uitwerken.
In 2018 en 2019 bezinnen kerkenraad en gemeente zich ook op de vrouw in het ambt. De synode van de 2017 heeft het namelijk in de vrijheid van de kerken gelegd om de vrouw in alle ambten toe te laten. De kerkenraad neemt zich na een uitgebreide enquete in de gemeente voor om in 2019, na bredere bezinning in de wijken, de ambten open te stellen.
Naast deze zichtbare gemeente brede thema’s en projecten gaat het ‘gewone’ gemeenteleven door, waarin de gemeente probeert biddend met elkaar mee te leven en voor elkaar een hand en een voet te zijn in allerlei situaties die het leven brengt. Ook wordt er steeds weer geprobeerd om op goede manieren te investeren in kinderen, jongeren, wijken, missionaire activiteiten, omzien naar elkaar, het gebouw en de zondagse erediensten.

Landelijke eenwording van NGK en GKV

Vanaf 2014 wordt Limburg Totaal ook breder getrokken dan alleen de vrijgemaakte kerken. Maastricht heeft intensieve samensprekingen met de NGK Maastricht – in 2018 wordt het proces van eenwording zelfs formeel afgerond en is het één gemeente: de Zuiderkruis gemeente. Dat loopt trouwens parallel met de eerste stappen naar landelijke eenwording van NGK en GKV. In Bunde sluit een evangelisatiegemeente zich aan bij het kerkverband van de CGK. Ook zij sluiten zich aan bij het Limburg Totaal overleg. In 2016 krijgen zij bovendien een eigen predikant: ds. Jan Bosch. En dat is ook een verrijking voor het preekrooster in Brunssum. Daarnaast zijn er al jaren goede banden met de Chinese kerk in Maastricht (die sinds 2016 ook in Heerlen samenkomt), ook de predikante van die kerk, Laifong Man sluit zich bij het overleg aan. In de zomer vestigen bovendien Jan en Margriet Bayense uit de Hersteld Hervormde Kerk zich in Kerkrade met als doel om daar een gemeente te stichten. Met Kerkrade hebben zij al jarenlang een bijzondere band door regelmatige bezoeken. Op paasmorgen 2018 hebben zij een eerste ‘eigen’ samenkomst. En vanaf dan elke zondagmorgen.

Samenwerkingen

Ook met andere kerken in Brunssum en omgeving worden goede banden onderhouden. In 2015 en 2016 wordt door de diaconie nadrukkelijk om zich heen gekeken om waar mogelijk aan te sluiten bij krachten en initiatieven van andere gemeentes. Heel concreet wordt dat in de loop van 2018 als er plannen gemaakt worden met de hulp van het Kom en Zie Helpcenter om in onze kerk een voedsel en kleding uitdeelpunt te realiseren. Ook wordt er in 2016 en 2017 een Alpha Cursus georganiseerd samen met de Baptisten en het Leger des Heils. Daarnaast is er betrokkenheid bij de Sjoelplaats, een gemeentestichtingsproject van Jacqueline Huth in Brunssum. Zij is een Limburgs theoloog afkomstig uit de baptistengemeente die ook de katholieke wereld goed kent. Juist de niet actieve katholieke Limburger heeft zij op het oog.

Begin 2020 heeft ds. Wilmer Blijdorp een beroep aangenomen naar de kerk van Barneveld Voorthuizen. Dat besluit viel net voor een gebeurtenis waarvan we de impact op het kerkelijk leven toen nog niet konden voorzien: de start van de Corona pandemie. Kerkdiensten konden al snel niet meer georganiseerd worden, fysieke contacten (bij elkaar op bezoek) werden sterk aan banden gelegd. Het kerkelijk leven veranderde totaal. Dankbaar mogen we zijn voor de ontwikkelingen op ICT gebied: Kerkdiensten konden nog thuis worden beleefd via het internet, vanaf juli 2020 konden ook de diensten via een “livestream” worden bijgewoond. Maar ongelukkig was het wel: De afscheidsdienst van ds. Blijdorp (5 juli 2020) (en ook de afscheidsdienst van ds, Jacob Glas uit Maastricht/Venlo op 7 juni 2020) moesten “digitaal” georganiseerd worden.
Wijkavonden, huisbezoeken, heel veel gebeurde “online”. De pandemie periode - met wel steeds afwisselingen in wat wel of niet mocht - heeft geduurd tot mei 2022. Vanaf die tijd worden de kerkdiensten wel weer zonder opgelegde Corona- beperkingen georganiseerd. Wel is te zien dat de kerkzaal gemiddeld genomen leger is dan voor de Corona periode. Onder de zegen van onze God werken we weer aan groei van het gemeenteleven.

In mei 2020 is gestart met het beroepingswerk, een traject wat ook wel last heeft gehad van de Corona-beperkingen. Daardoor heeft dit traject wat langer geduurd dan wat we gewend waren in Brunssum. Maar onze God heeft het traject gezegend en ds. Eppie Hooghiemstra op ons pad gebracht. Op zondag 29 mei 2022 is ds. Eppie Hooghiemstra in de morgendienst in Brunssum bevestigd als predikant van onze gemeente. Vanwege persoonlijke omstandigheden was de beschikbaarheid van de dominee aanvankelijk nog beperkt, maar vanaf januari 2023 is zijn volle (80%) aanstelling ingegaan en preekt ds. Eppie Hooghiemstra als regel elke zondag in Limburg. Vanaf 2023 gaan we in Brunssum aan de slag met het jaarthema “samen op reis”.
Als christenen zijn we op reis naar Gods hemels koninkrijk en dit thema zal ook uitlichten dat we elkaar als gemeenteleden – en ook met andere christenen in onze omgeving – nodig hebben. We zijn samen op reis en het is goed om dat – na de periode met alle coronarestricties- opnieuw te beseffen en vorm te geven.

Geinspireerd door zijn liefde

Zo maken wij de geschiedenis op van een klein kerkje in het zuiden. In alle dingen zie je die kleinheid doorwerken. Klein in getal. Klein in kracht. Klein in vertrouwen. Klein in geloof. Maar dan zie je elke keer de goedheid van de HERE. Dat Hij op zijn dag het Woord neemt in deze gemeente. Om ons te onderwijzen en te inspireren door zijn liefde. Om het van zijn genade te verwachten. Om ook de toekomst samen tegemoet te gaan